Dit is wat Frank zei nadat wij te horen hadden gekregen dat hij ongeneeslijk ziek bleek te zijn.
Nog 2-3 maanden kregen we te horen. Na het tweede gesprek werd er al gesproken over weken. En dat was ook zo, wat ging het allemaal snel. Tot het laatste moment was hij met z’n bedrijf bezig, nog even achter kijken of een uurtje op de trekker. Maar tweede Paasdag waren zijn krachten op en is hij ’s avonds rustig ingeslapen. Nog maar 53 jaar, veel te jong.
Wat een verdriet, zo oneerlijk en dan………….
Een familielid vertelde over jou, Yvonne. We namen contact met jou op en jij regelde voor ons
Karin Smit, uitvaartbegeleidster. Zij deed de praktische zaken. De volgende dag kwam jij bij ons, het voelde meteen vertrouwd. We vertelde over Frank en jij begreep meteen wat voor persoon hij was. Gek op z’n gezin, trots op z’n bedrijf, rustig, ‘doe maar normaal’ mentaliteit en dat zijn lieveling gebak de tompouce is. Frank deed menig weddenschap voor een doos tompouces. De tompouce werd zo Frank zijn symbool.
Jij hielp ons met de invulling van de ceremonie bij de crematie en was voor ons een luisterend oor. Frank was fan van de band Normaal. Onze dochters mochten met hem mee naar het afscheidsconcert in Midwoud. Dit vertelde zij vol trots in hun stukje. Maar ja……… kan je dan ‘Oerend Hard’ kiezen als muziek bij het afscheid. Jij zei: “natuurlijk kan dat, dat hoort bij papa”.
‘Oerend Hard‘ voor papa, we moesten er ook wel om lachen en dat was mooi.
In zo’n heftige week krijg je ook veel berichtjes toegestuurd. Zo kreeg ik een foto van een bos tulpen, de Tompouce Tulp. Zo ontstond het idee bij jou om de blaadjes van de Tompouce Tulp te gebruiken bij de laatste groet aan Frank. Wat een mooi idee.
Samen met Karin heb jij ons door deze moeilijke week heen geholpen, alsof jullie altijd al samen werkten. Ook waren jullie beiden heel betrokken met onze familie. Echt een gouden duo.
Yvonne, je hebt de ceremonie zo persoonlijk gemaakt dat sommige mensen zelfs vroegen of je familie van ons was. Nou dan heb je het echt goed gedaan. We zijn heel blij dat Frank zo’n mooi afscheid heeft gehad.
Een paar dagen na het afscheid kwam je samen met Karin en Marion, je stagiaire, bij ons langs om nog even na te praten. Jullie hadden tompouces mee, wat een lief gebaar.
We kregen van jou een prachtig herinneringsboek, zodat we alle gesproken teksten nog eens rustig na kunnen lezen, want er gaat veel langs je heen zo’n dag.
Yvonne wij kijken terug op een warme en liefdevolle tijd die wij samen met jou hebben doorgebracht. Marion, jij ook bedankt voor je hulp en succes met je opleiding.
Heel erg bedankt!
Lianne, Merel, Aniek en Tim Schilder
Mei 2020
