Zaterdag 20 december 2014 overleed mijn man Klaas Vink op 67-jarige leeftijd om 2 uur ’s middags, in het bijzijn van onze 2 dochters en ikzelf. Dan bel je eerst de huisarts; die moet de dood constateren. Daarna bel je de uitvaartondernemer, Co Feld van Monuta, waarbij wij zijn aangesloten. Ik vroeg aan Co: ‘ik zou graag Yvonne Heddes Ritueelbegeleider willen vragen om de crematie te begeleiden’. Natuurlijk kan dat zei Co, dus ook Yvonne gebeld. Ik wilde Yvonne vragen omdat wij haar goed kennen vanwege mijn man zijn werk. En 14 dagen voor zijn overlijden was Yvonne nog met haar man bij Klaas op bezoek geweest. Ik stond er toen nog niet bij stil om Yvonne te vragen. Maar wat ben ik achteraf blij dat ik haar gevraagd heb. 4 jaar geleden had ik Yvonne ook al meegemaakt op een begrafenis van een hele goede kennis; hoewel ze toen nog niet officieel Ritueelbegeleider was.
Co Feld regelde alles bij ons thuis, waar mijn man Klaas opgebaard werd en Yvonne kwam ’s avonds langs om alles door te nemen; maar ook de dagen erna kwam ze regelmatig bij ons. Yvonne had hele goeie ideeën; ze keek rond in de kamer en zag een grote kaars staan die wij op ons 25-jarig huwelijk hadden gekregen, maar die had nog nooit gebrand. Yvonne stelde voor om die mee te nemen naar de crematie en hem daar aan te steken. Ze zag ook nog een kaars met de tekst ‘opa’; ook die kaars werd meegenomen.
Verder vroeg Yvonne of we iets symbolisch hadden als herinnering om mee te geven aan alle mensen die op de crematie kwamen. Dat werd “de schoen van Klaas”. Die schoen hadden wij gekregen op een veteranentoernooi in Wageningen; wij waren toen 12 ½ jaar getrouwd. Zijn leven lang was Klaas aan de voetbal verbonden bij Kwiek ’78. En zo werd er een foto van de voetbalschoen, die op zijn kist stond, gemaakt en daarvan werd een kaartje gemaakt met de tekst:
“Mooi dat je in mijn leven was”… Klaas
Vooraf ging Yvonne met mijn kleinzoons naar het crematorium De Waerdse Landen in Heerhugowaard om alles door te nemen want mijn kleinzoons zouden een eigen gemaakt lied met gitaar en piano voor opa spelen. En er zou gefilmd worden en foto’s getoond, dus alles werd goed door Yvonne afgestemd. Ook de muziek die mijn man zelf al had uitgezocht werd gedraaid, tussen alle sprekers in.
En dan is het zaterdagmiddag 27 december, de dag van de crematie. Vanaf ons huis werd Klaas begeleid naar het voetbalveld voor zijn laatste ronde op het veld. Daarna reden we naar het crematorium in Heerhugowaard. Daar nam Yvonne alles over. Ze begon het welkomstwoord over de donkere dagen voor kerstmis, daarom gingen we Klaas nu in het licht te zetten. Yvonne liet onze 6 kleinkinderen 6 kaarsen aansteken en ikzelf de 7e kaars (die van ons 25-jarig huwelijksfeest). Het getal 7 kwam bij ons ook veel voor, dus daar voelen we ons mee verbonden.
De crematie duurde 1½ uur; mooie woorden werden er gesproken en er waren veel mensen. Het grote aantal bloemenstukken mocht ik na de crematie weer mee naar huis nemen.
En dan is alles voorbij!
Maar een paar dagen later kwam Yvonne nog langs met het Herinneringsboek van de crematieplechtigheid. Alle gesproken teksten staan daarin, zodat je het thuis op je gemak nog eens kunt lezen; dit is goed voor het verwerken van je verdriet; het geeft steun.
Mijn dank aan Yvonne dat Klaas zo’n mooi afscheid heeft gehad en dat alles goed geregeld was.
Gea Vink-Hellingman